قاسم مقصودی متولد ۱۳۴۷ در شهر نور آباد دلفان ، کارشناس ارشد ادبیات فارسی ودبیر آموزش وپرورش می باشد .
شعر حرف روز است و شاعر باید با شعر درد جامعه را بیان نماید
صدای طرهان .لرستان قبلا به سرزمین شاعران بی کتاب معروف بود چند سالی هست که شاعران و نویسندگان این استان سروده ها و نوشته های خود را در قالب کتاب و مجموعه شعر چاپ و منتشر نموده اند که مورد استقبال مردم و فرهیختگان قرار گرفته است، قاسم مقصودی از شاعران دلفان چندین سال است که در زمینه های گوناگون شعر می سراید و تاکنون دو کتاب چاپ کرده است و یک مجموعه شعر هم در دست چاپ دارد ولیکن در بین دوستداران شعر و ادب لرستان کمتر شناخته شده است
بدین‌منظور گفتگویی با این شاعر محجوب انجام داده ایم که تقدیم شما می گردد .
مقصودی کمتر برای محافل ادبی شناخته شده است در همین آغاز گفت و گو لطفا”خود را برای مخاطبان کشکان معرفی نمایید؟
از این لاله های نشسته به خون
هوای دلم سخت طوفانی است
به بندِ دلم ، سیل بندی ببند
که این خانه، در حال ویرانی است
قاسم مقصودی هستم متولد ۱۳۴۷ در شهر نور آباد دلفان ، کارشناس ارشد ادبیات فارسی ودبیر آموزش وپرورش می باشم.
اولین ها همیشه خاطره انگیز هستند علاقه شما به شعر و ادبیات چه زمانی آغاز شد و اولین شعر را کی سرودید؟
شعر گفتن را از دوران راهنمایی باشعری کودکانه برای دوستانم آغاز کردم ودر مقطع دبیرستان چندین بار رتبه برتر شعر و داستان استان را بدست آوردم و در دانشسرای تربیت معلم نفر اول شعر مراکز تربیت معلم کشور شدم.
کتاب کودکان” شاپرک “و کتاب مشترک “بر گیسوی خیال” از آثار اینجانب می باشد و آن ها را به زیور طبع آراسته ام .
یک کتاب شعر حماسی نیز به نام “سرداران دو کوهه” در دست ویرایش دارم که بزودی چاپ و روانه بازار خواهد شد.
تخلص شعریم در ابتدا شعله بود که بعدا “کویر را به عنوان تخلص شعری انتخاب کردم.
موضوعات و مضامین شعر شما چیست و در چه قالبی شعر می سرایید؟
اشعار من بیشتر در قالب غزل، دوبیتی وقصیده می باشند که در کنار این اشعار شعر نو را هم در نوشته هایم دارم.
ابتدا بخاطر شور جوانی و سفارش دوستان غزل عاشقانه می سرودم ولی به مرور سعی کردم موضوعات اجتماعی را در شعرم داشته باشم
به نظر در اشعار شما نوعی عشق و علاقه ،غم و اندوه وجود دارد که در قالب غزل یا دوبیتی بیان می نمایید آیا چنین برداشتی درست است؟
غمت همچو کوهی به جانم نشست
که سرتا به پا استخوانم شکست
بله درست است در بعضی از نوشته ها وشعر هایم دلتنگی وغم بیشتر به دلیل مصیبتی است که چند سال پیش بخاطر مرگ فرزندم بر من گذشت و به نوعی حزن و اندوه در سرودن اشعارم وجود دارد ومسیر شعر و زندگیم را دگرگون ساخت .
و البته در برخی از سروده هایم به فراخور زمان شعر اجتماعی و انتقادی سروده ام که رنگ و بوی سیاسی دارد و این خط سیری است همراه با ادبیات اجتماعی وسیاسی این برهه از تاریخ کشور که مردم عزیزمان با مشکلات بسیاری مواجه هستند و سرگذشت بسیاری از هم‌میهنان که در حال سپری شدن هست در قالب شعر نوشته می شود، شعر حرف روز است و شاعر باید با شعر درد جامعه را بیان نماید
چرا به زبان لکی شعر نمی گویید که امروزه جامعه از شعر لکی استقبال می نماید و شاعران بزرگی در این زمینه وجود دارد؟ و آثار کدام شاعران بومی را مطالعه می نمایید و تحت تأثیر کدام شاعر لرستان هستید؟
من شعر را از مرحوم پدرم به ارث برده ام ایشان در سرودن شعر لکی یکی از شاعران مطرح لک زبان دیار دلفان بود .شعر معروف “دنیا فانیه” یکی از آثار درخشان پدرم هست که هنوز دهان به دهان وشفاهی همشهریانم برای یکدیگر نقل می کنند.
من بر خلاف اسلاف گذشته ام شعر لکی زیادی ندارم جز یک غزل بهاریه ،بقیه اشعارم به زبان فارسی هست
من شعر شاعران لک زبان استانم را تک به تک دوست دارم ، و اوقاتم را به خواندن اشعار لکی سر می کنم، اما اشعار جناب کرم دوستی به خاطر مضامین زیبا واستفاده از واژه های اصیل و ناب لکی وجانبخشی وبر انگیختن احساس واندیشه وآرایه های زیبای ادبی را عاشقانه دوست دارم.
شما در صفحه اجتماعی خود شعرهای کوتاه می نویسید هدف از این کار چیست ؟
به خاطر اینکه خواننده وقت ندارد یک قصیده بلند یا یک شعر نو بلند را تا به آخر مطالعه کند ناچار باید مضمون مورد نظر را در چند سطر بیان کرد تا نتیجه در حداقل زمان به خواننده منتقل شود
شیوه کارتان به چه شکل است ؟هر روز می نویسید یا منتظر الهام می مانید؟ و در آثارتان خود را چقدر بدهکار واقعیت بیرونی می دانید؟
شعر برای من بیشتر الهام است ، گاهی وقت بی تفکر مصرعی شعر به نظرم می رسد در جایی می نویسم ودر زمان فراغت آن را تکمیل می کنم ، بالغ بر پنجاه غزل وقصیده ودفتری از شعر نو دارم ،
یک کتاب چاپ شده کودک به نام شاپرک ویک کتاب مشترک به نام بر گیسوی خیال چاپ شده دارم
نویسنده باید اول برای دل خودش بنویسد ورضایت خود را از نوشته بدست بیاورد وبعد به دیگران انتقال دهد بهترین ویرایش ذهن خود نویسنده هست اثری که خود شاعر ونویسنده با آن اقناع نشود برای دیگران سودمند نیست.خود آدم سنگ محک است اگر اثرت برای خودت رضایت بخش بود می توانی برای دیگران منتشر کنی وگرنه تاثیری ندارد
به نظر شما چه تفاوتی بین یک هنرمند ، شاعر و فرد عادی وجود دارد؟
شاعر ، نویسنده وهنرمند افرادی ریز بین و خیال پرداز هستند از امورات عادی برداشتی متفاوت دارند وباید این هدیه خداوند را برای لذت بخشیدن به زندگی مردم در اختیار آنها قرار دهند.یک نقاش همان چیزی را می بیند که دیگران می بینند .اما دیگران مو می بیندد ولی نقاش پیچش مو ، ظرافت وزیبایی خلق یک اثر هنری از دید یک نقاش هنرمند آنگونه است که یک شاعر زیبایی های معشوقش را در شعر بیان می کند
هنرمند وشاعر در هر زمانی رسالتی متناسب با احوالات آن زمان را دارند اگر ناهنجاری ومشکلی در زندگی مردم هست هنرمندان وشاعران به زیان پند واندرز وگاهی به زبان طنز باید به یاری مردم خود بشتابند واین یکی از وظایف ذاتی هنرمند است ونباید از زیر بار مسولیت آن شانه خالی کرد
وضعیت شعر و ادبیات دلفان و لرستان را چگونه ارزیابی می نمایید؟
به طور کلی حال شعر و ادبیات وهنر در دلفان ولرستان مطلوب نیست ، در هیچ کجای این استان مامن وماوایی برای هنرمند وجود ندارد.زمانی که مقایسه می کنم انجمن های ادبی وهنری در استان های دیگر را با استان خودمان جز حسرت چیزی عایدم نمی شود . در واقع انجمن های ادبی شهرستان‌ها بخصوص انجمن ادبی نورآباد چندان فعال نیستند و به نوعی می توان‌گفت انجمن ها هم دولتی شده اند و این یکی از علل افت شعر امروز لرستان است
در پایان اگر صحبتی دارید با خوانندگان ما در میان بگذارید ؟
از پایگاه خبری صدای طرهان ، و شما که همواره به فکر هنرمندان و شاعران و فرهیختگان استان هستید و این فرصت را در اختیار من قرار دادید تا حرف های خود را با هم استانی های عزیز در میان بگذارم بی نهایت سپاسگزارم
انتهای پیام/
خبرنگار :
